Om de taal, het gedrag en de behoeften van paarden te begrijpen observeren we graag kuddes wilde paarden. Daar in de vrije natuur krijgen we steeds meer inzicht in hun wezen en sociale verbanden. Dat het leiderschap verdeeld is over meerdere paarden wisten we al, we spreken dan vaak over een leidhengst en een leidmerrie. Recent onderzoek heeft aangetoond dat er zeker een alphamerrie is in de kudde, maar dat het leiderschap niet altijd bij haar ligt. De uitnodiging aan de kudde om in beweging te komen (leading by departure) blijkt van meerdere (vaak dominantere) merries te komen. De leidhengst is inderdaad het enige paard dat beweging initieert door opdrijving (herding). Verder is interessant dat het onderzoek heeft aangetoond dat merries met de grootste behoefte (aan water, voeding etc.) en dus een duidelijke prikkel hebben om in beweging te komen, vaker worden gevolgd. Ondanks dat zij hun individuele behoefte volgen sluiten zij toch aan bij de behoefte van de groep waardoor verbinding blijft. Los van duidelijke lichaamstaal gericht op die verbinding op het moment van vertrek.
Een van de inzichten die ik uit dit onderzoek meeneem is waarom paarden geneigd zijn mensen te volgen op het moment dat zij zich verbinden met hun eigen verlangen, hun eigen behoefte aan iets en/of hun eigen weg gaan. Dit soort observaties c.q. vertalingen verkennen we in de opleiding De basis . Weg doen dat “live” in de Oostervaardersplassen.
Leonique van Tol
Docent De basis