Een MT wilt in 1 ochtend met behulp van de paarden naar hun leiderschapsthema’s kijken. Speeddating met paarden leveren vaak prachtige korte, genadeloos liefdevolle, verdichte sessies op, juist omdat er geen tijd is voor de verhalen. Voor mij vaak één van de leukste klussen om te doen: hoe korter hoe beter. En, by the way, alles gebeurt toch de eerste seconden……

“Wat ik wil onderzoeken met het paard? Ik hoor van mijn team dat ik zo voorwaarts ben dat zij het gevoel hebben altijd achter mij aan te lopen. Dat lijkt aantrekkelijk maar dat is volgens mij niet wat leiderschap inhoudt”. Iets in hem straalt ook wanneer hij dat uitspreekt.

“laten we samen kijken” stel ik hem voor. “Is het voor jou in orde wanneer ik hardop met je deel wat zich toont?” Hij knikt instemmend en staat al in de bak voor ik mijn zin afgemaakt heb.

Ze staan oog in oog op 2 meter afstand van elkaar, hij en het paard. Dan gebeurt er iets opmerkelijks, terwijl het paard zijn benen op de plaats houdt strekt hij zijn hals volledig richting het gezicht van de man en blijft in deze houding staan. Roerloos. De uitgereikte blik van het paard komt ergens aan achter de man, het lichaam volgt vervolgens langzaam.

Ik deel mijn waarneming op structuur niveau: er lijkt een gat te zijn in de achtergrond en het is voor het paard niet mogelijk daar niet in te gaan staan. Hij knikt en herkent. Ik zeg hem dat ik niet hoef te weten waar het over gaat. Daar hebben we trouwens ook geen tijd voor. Het paard staat nu achter hem, gericht op mogelijk nog verder en nog eerder terug.

Hij heeft aan dat het niet veilig voelt het paard achter hem. “Er is daar niks, er is niks om te leunen”. In 1 zwiep draait het paard 180 graden om en staat nu met zijn hoofd vlak achter hem bij de schouder. Volledige beschikbaarheid op 4 benen. “Oja, ik zie het” zegt hij zacht “er is nooit genoeg “voorwaarts-zijn” om dit gat achter mij te dichten”. Ontroering in het team & 5 minuten later, einde sessie.